به تن می کنم اینک

لباس کهنه ی مشکی

که مثل خودم رنگ و رو رفته است.

به سر می کنم الآن چادر سیاهم را

که سوگ ، سوگ حسین (علیه السلام) است

هنگامه ای به پاست ، قیامت است.

از راه می رسد کاروان مجلل حسین

زینب پیاده می شود با عزت تمام.

و سکینه موقر است.عباس دلاور است.

اکبر شبیه ترین به پیغمبر خداست.

اصغر خوابیده است ، رقیه نازنین ناز می کند.

و قاسم برگ گل سرخی است که نمی دانم باد او را کجا می برد .

شعر از : خانم لطفی